Το τραγούδι του νερού

http://www.youtube.com/watch?v=VvQU-OPlgRA
Στόχος της εκδρομής στη Νότιο Εύβοια ήταν να συμμετέχουμε  στην παρασκευή και στο ψέκασμα βιοδυναμικού-ομοιοδυναμικού σκευάσματος στο κτήμα μίας φίλης. Σε μελλοντικό ίσως κείμενο θα γράψω εκτενέστερα για τη βιοδυναμική και ομοιοδυναμική μέθοδο καλλιέργειας.

Γράφω εδώ  απλά οτι με το σκεύασμα αυτό θέλαμε να δώσουμε το μήνυμα στη γη να γίνει πιο εύφορη: να δώσουμε το μήνυμα στο ξερό πετρώδες χώμα του κτήματος να γίνει χούμος. Είναι ένα μήνυμα σημαντικό για τη γη στην παρούσα φάση της ιστορίας της, τόσο σημαντικό όσο και η σπορά σβώλων με τη μέθοδο Φουκουόκα.

Τα υλικά του σκευάσματος πιθανόν να ακουστούν μαγικά ή εξωτικά: κοπριά αγελάδας που θάβεται για έξι μήνες στη γη μέσα σε κέρατο αγελάδας, και μετά αναμιγνύεται με νερό. Το μίγμα αναδεύεται γοργά, μία δεξιόστροφα και μία αριστερόστροφα για μία ώρα μέσα σε ξύλινο βαρέλι, και μετά ψεκάζεται στο χώρο που χρειάζεται "ενθάρρυνση γονιμότητας". Ετσι γίνεται ένα κλασσικό βιοδυναμικό σκεύασμα (το λεγόμενο "500") κατά τη συνταγή του Ρούντολφ Στάινερ (ιδρυτή του κινήματος της ανθρωποσοφίας και εμπνευστή της βιοδυναμικής).

Είναι μία διαδικασία κατά βάση αλχημική, μία διαδικασία μεταστοιχείωσης που  στοχεύει στην περαιτέρω μεταστοιχείωση (η κοπριά μεταστοιχειώνεται και με τη σειρά της μεταστοιχειώνει τη γη). Οπως και οι παλαιοί αλχημιστές, έτσι και οι σύγχρονοι βιοδυναμικοί καλλιεργητές λαμβάνουν υπόψη τους σε κάθε βήμα τη σχέση της γης με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, καθώς και των αστερισμών που μας περιβάλλουν. Για τη διευκόλυνσή τους, κάθε χρόνο καταστρώνονται ειδικά ημερολόγια γεωργικών εργασιών με βάση τις φάσεις της σελήνης και των πλανητών σε σχέση με τη φύτευση, το κλάδεμα, το ψέκασμα...

Ολα αυτά  για να φτάσω πού;
Στην ανάδευση του υγρού που επρόκειτο να ψεκαστεί εκείνο το πρωινό στη κτήμα της φίλης μας. Ηταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε κάτι τέτοιο, παρότι γνωρίζω όλη τη διαδικασία από βιβλία και περιγραφές φίλων. Τούτο εδώ  το προς ανάδευση υγρό δεν ήταν όμως απλό βιοδυναμικό σκεύασμα, περιείχε μέσα κι άλλα "μαγικά" - χρησιμοποιώ τη λέξη λίγο πειρακτικά, γιατί δεν επρόκειτο για κανενός είδους μαγεία, αλλά για μία επιστήμη που  βρίσκεται σε σχετικά πειραματικό στάδιο μεν, αλλά όσοι ήδη την βάζουν σε εφαρμογή βλέπουν αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Πρόκειται για το "πάντρεμα" της βιοδυναμικής με την ομοιοπαθητική. Εδώ το μείγμα δυναμοποιείται και αραιώνεται, και έτσι μεγιστοποιείται η δράση του.

Φτιάχτηκε λοιπόν το μείγμα μέσα στο βαρέλι, και ξεκίνησε η ανάδευση. Δεξιόστροφα - παύση, χάος - αριστερόστροφα. Και πάλι. Την πρώτη φορά  που το δοκίμασα, τρείς-τέσσερεις αναδεύσεις, και κουράστηκα. Μόλις βρείς το ρυθμό δεν χρειάζεται δύναμη, μου είπε ο Μάριος, που συντόνιζε το όλο εγχείρημα. Δεν χρειάζεται προσπάθεια, χρειάζεται συντονισμό. Σαν το διαλογισμό, σκέφτηκα εγώ, και το ξανάπιασα. Και πράγματι. Κρατώντας τον αναδευτήρα και  το νου μου στον ήχο του καθώς γυρνούσε γύρω-γύρω στο βαρέλι, η ανάδευση γινόταν όλο και πιο εύκολη, το υγρό όλο και πιο "μαλακό", όλο και πιο "συνεργάσιμο".  Τραγουδούσε το δικό του τραγούδι. Θυμήθηκα το βιβλίο του Μασάρου Εμότο, "Το μήνυμα του νερού", και το πώς  περιγράφει τα αποτελέσματα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας στην κρυσταλλική δομή του νερού - τις εικόνες των υπέροχων καλοσχηματισμένων κρυστάλλων του νερού που είχε "ευλογηθεί" από την προσευχή  ή  την καλή  κουβέντα ενός ανθρώπου, και την ασχημάτιστη "μουντζούρα" κρυστάλλου του νερού που προερχόταν  από μολυσμένες πηγές ή κακολογία και αισθήματα μίσους του  ανθρώπου που κρατούσε το δοχείο...
Το νερό ανταποκρίνεται, μιλάει, αποτυπώνει και μεταφέρει δονήσεις του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται (βάσει αυτής της αρχής παρασκευάζονται τα ανθοϊάματα, τα οποιοπαθητικά και ομοιδυναμικά σκευάσματα - και ο αγιασμός στις εκκλησίες!)
Ακούστε το και πάλι...
http://www.youtube.com/watch?v=wEBrVY4MMsI